Gehaakte tas

Al die uren granny squares haken was het meer dan waard...

Jullie hadden het gezicht van mijn zus eens moeten zien 

toen ze het cadeautje openmaakte.

Voor deze tas heb ik de volgende 
granny squares gebruikt:
- 16 aqua-blauwe 
- 16 donker-roze 
- 8 lime-groene 
- 8 oranje-gele 
- 10 met overlopende kleuren 
(door dat bolletje kwam ik op het idee)

Toen de squares af waren (waar ik minstens 50 uur over heb gedaan), heb ik ze aan elkaar gehaakt zoals op bovenstaande foto.

Eerst heb ik er horizontale stroken van 
gemaakt (5 squares naast elkaar) en 
daarna heb ik ze verticaal aan elkaar 
gehaakt. (5 stroken boven elkaar)
Dit leek mij de makkelijkste manier.

De vierkanten die toen ontstonden heb ik aan 
elkaar gehaakt met de naden naar binnen toe. 
(Dit heb ik uiteraard binnenstebuiten gedaan 
en achteraf omgedraaid.)

Langs de bovenrand van de onstane zak heb ik 
4 randjes vasten gehaakt, één in elke kleur.

Deze rand zou goed van pas komen bij het vastnaaien van de voering en daarnaast ziet 
het er een stuk mooier uit, al zeg ik het zelf.

Van een oud t-shirt heb ik de voering 
gemaakt. Hier had ik beter geen stretch-
stof voor kunnen gebruiken. 

Dit maakte het onnodig lastig voor mezelf, 
want ik ben niet zo'n held met de naai-machine. (ik heb er zelf niet eens een)
Maar het is toch gelukt.

Met een leuk bandje ertussen heb ik 
de voering aan de tas vastgenaaid. 
(ook met de naaimachine)  

Vervolgens heb ik de schouderband gemaakt. Deze heb ik wat aan de korte kant gemaakt, zodat de tas net om mijn schouder kan. Dit heb ik met opzet gedaan, omdat de band waarschijnlijk nog een aardig eindje oprekt.

Op deze website vond ik een leuk bloemetje, 
dat was opgebouwd uit 4 kleuren. 
Ideaal dus voor mijn tas. 

Dus nadat ik de klep in elkaar en aan de tas had gehaakt (en er weer 4 randjes omheen had gehaakt), was het tijd om het bloemetje te haken en op de klep vast te zetten. 

Toen ik ook de schouderband had vastgemaakt, was de tas bijna af.

Desondanks duurde het nog een tijdje voor de tas echt af was. Ik was namelijk op zoek naar de perfecte knoop. Ieder creawinkeltje in de buurt had ik al afgestruind, maar kon steeds niets vinden. Uiteindelijk liep ik ten einde raad een winkeltje binnen waar ik heel leuk ben geslaagd.

Het lusje was zo gepiept (ik had nog net genoeg haakgaren) en toen was de tas echt helemaal af.